Τα τραγούδια είναι για να τα ακούς και να σε ''ανεβάζουν''. Όχι, τα τραγούδια πρέπει να σε βοηθούν να ξεπεράσεις τον πόνο σου. Ναι, αλλά τα τραγούδια δεν πρέπει να σε ''ρίχνουν'' μα να σε κάνουν να ονειρεύεσαι και να ξεφεύγεις από την πραγματικότητα. Καλά όλα αυτά. Καμία διαφωνία. Όμως τα τραγούδια οφείλουν ΚΑΙ να σε προβληματίζουν. Να σου ανοίγουν το μυαλό.Υπάρχουν κάτι στίχοι που ντρέπονται να μιλάνε μόνο για έρωτες, αγάπες, ταξίδια και ρομαντικά καλοκαίρια.Είναι γραμμένοι από καταραμένους ποιητές που βαρέθηκαν να εξυμνούν τα ίδια και τα ίδια και αφουγκράστηκαν την σκοτεινή πραγματικότητα της ζωής. Τη σκόνη του θανάτου. Τον πόλεμο και τις ''κακές συνήθειες''. Τον ανθρώπινο πόνο,τον στιγματισμό και τον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Ωραίες, λοιπόν, οι ακρογιαλιές, τα φιλιά και τα ηλιοβασιλέματα.Υπάρχει,όμως,και ο '' Φάνης'' που ''ακόμα προσπαθεί'' ''για ένα κομμάτι ψωμί''.Ακόμα και αν σήμερα ''φυσάει κόντρα''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου