Θαμπωθήκαμε από τις φωτεινές πινακίδες και τους πολυσύχναστους δρόμους και καταλήξαμε χλωμές και ανέκφραστες κούκλες.Σαν αυτές που στολίζουν τις βιτρίνες και θαυμάζουν οι περαστικοί για λίγα δευτερόλεπτα.Τα συναισθήματα μας εξατμίζονται σαν τα αρώματα που ψεκάζουμε στο κορμί μας για να κρύψουμε την μυρωδιά της ανασφάλειας και του φόβου και τα πρόσωπα μας κυβερνούν μπογιές και μάσκες.Κούκλες κανονικές που σαπίζουν στις βιτρίνες της καταξίωσης και των ''όμορφων'' στερεοτύπων.Για μια ''εικόνα'' πουλήσαμε το ''μέσα'' μας και το παρατήσαμε στις αποθήκες των σπιτιών μας.Κρυμμένο και πακεταρισμένο καλά για να μην χαλάσει το προφίλ που άλλοι έφτιαξαν για εμάς,χωρίς εμάς.Κάποια στιγμή όταν κουραστούμε να παίζουμε τους κλόουν ίσως ψάξουμε σε αυτές τις ξεχασμένες αποθήκες της ψυχής μας για να βρούμε το πραγματικό μακιγιάζ του εαυτού μας.Και κάπου εκεί,ανάμεσα στις άλλες κούτες,μπορεί να βρούμε και κάτι παλιά δώρα που μας χάρισαν παιδιά,αλλά ως μεγάλοι τα βαρεθήκαμε και τα πετάξαμε γιατί βγήκαν από τη μόδα του ''δήθεν''.Την αγάπη,την ανθρωπιά,τον σεβασμό,την αλληλεγγύη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου