Αγάπες που πνίγηκαν στο πάντα και έρωτες που έσβησαν για ένα γιατί.Στιγμές που ξεχάστηκαν όταν έκλεισε η πόρτα και μηνύματα που χάλασαν καρδιές και όνειρα.Έτσι είναι η ζωή και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προχωρήσεις στο άγνωστο και να μαζέψεις όσα κομμάτια σου έχασες.Πόλεμος είναι και αυτός ,μόνο που οι σφαίρες του σε χτυπάμε πιο βαθιά και είναι δύσκολο να τις βγάλεις από μέσα σου.Όλοι έχουν χτυπηθεί από αυτά τα όπλα.Άλλοι την πάλεψαν και άλλοι ακόμα τραβιούνται.Έτσι είναι το παιχνίδι και αργά ή γρήγορα θα γίνεις και εσύ πιόνι του.Γι'αυτό να θυμάσαι πως το μόνο που θα σε σώσει σαν αλεξίσφαιρο είναι ο εαυτός σου.Εσένα και τα μάτια σου.Οι άλλοι θα παίξουν τον ρόλο τους και σαν καλοί κομπάρσοι κάποια στιγμή θα αποχωρήσουν από τη σκηνή.Και τότε θα μείνεις μόνος με τον εαυτό σου να συνομιλείτε με την μοναξιά σας και να ψάχνετε δαίμονες και δράκους.Θα τους βρείτε και τότε πρέπει να τους σκοτώσετε.Είναι οι δαίμονες που κατοικούν στο μυαλό σου και σου θυμίζουν αυτά που αγάπησες και πια δεν είναι εδώ.Αν τους αφήσεις να πειράξουν τον εαυτό σου έχεις χάσει την παρτίδα και έχεις παραδοθεί χωρίς να το καταλάβεις.Γι'αυτό σου λέω,τον εαυτό σου και τα μάτια σου.Αυτός είναι ο μόνος που δεν θα σε προδώσει ποτέ και θα πολεμάει για πάντα στο πλευρό σου.Όσο δύσκολος και αν είναι ο εχθρός και όσο άνιση φαντάζει η μάχη που έμπλεξες..Αν τον χάσεις χάθηκες ,φίλε μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου