''ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΑΝ..''

''Και χάθηκαν''.Ο εφηβικός έρωτας πέθανε στην σκιά της ωριμότητας και η παρτίδα έμεινε στη μέση.Η ''βασίλισσα'' μεγάλωσε σε ξένα κρεβάτια και θαμπώθηκε από τη ψεύτικη ζωή που τις προσέφεραν.Ο ''βασιλιάς'' έμεινε μόνος και έγινε σκληρός με τον κόσμο και τον εαυτό του.Τα χρόνια πέρασαν και η σκακιέρα άδεια και νεκρή περίμενε μάταια τους δύο πρωταγωνιστές.''Κάποια στιγμή συναντήθηκαν τυχαία''.Δεν μίλησαν γιατί είχαν πολλά να πούνε.Μόνο κοιτάχτηκαν με τα ίδια μάτια που κάποτε αγαπήθηκαν και ο καθένας συνέχισε το δρόμο του.Έτσι είναι η πραγματική ζωή.Η ζωή που δεν είναι παραμύθι.Αυτά λένε ψέμματα.Στον κόσμο που αναπνέουμε ο ''Οδυσσέας'' δεν γυρίζει ποτέ από το περίπτερο και η ''Πηνελόπη'' πηδιέται με τους μνηστήρες.Το άσπρο άλογο πεθαίνει χωρίς ερωτευμένους αναβάτες και τα ''πιόνια'' τρώνε τον ''βασιλιά''.''Συνέχισαν το δρόμο τους'' όμως τα μάτια τους χρώμα δεν είχαν αλλάξει.Στη στροφή κατάλαβαν.Μία ματιά ξύπνησε καλοκαίρια και χειμώνες που είχαν ξεχάσει.Ξύπνησε εγωισμούς και συμβιβασμούς,συναισθήματα και θέλω που νόμιζαν πως πέθαναν,όμως είχαν απλά κοιμηθεί για να ξεγελάσουν το χρόνο.''Τότε κατάλαβαν''.Η παρτίδα δεν τελείωσε.Έμεινε στη μέση..Σιγά σιγά οι ''πύργοι'' πέφτουν,οι ''αξιωματικοί'' παραιτούνται και τα ''πιόνια'' πηδούν από τη σκακιέρα.Η ''βασίλισσα'' διώχνει τους μνηστήρες και ο ''βασιλιάς'' ετοιμάζει την αντεπίθεση του..Άλλωστε,τα παραμύθια δεν λένε την αλήθεια..δεν λένε όμως και ψέμματα.. 

''ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ''

''Μας χρωστάει η ζωή ρε φίλε''.''Πού θα πάει,κάποτε θα γυρίσει ο τροχός''.''Ο θεός βλέπει από εκεί  ψηλά και δεν του αρέσει η αδικία''.Ανθρωπάκια που ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο και περιμένουμε καρτερικά αυτό να μας χτυπήσει την πόρτα και να τρέξει στην αγκαλιά μας.Ανθρωπάκια που προσευχόμαστε στο θεό για να μας λυπηθεί και ως δια μαγείας να λύσει τα επίγεια προβλήματα μας χωρίς εμείς να κουνήσουμε το δάχτυλο μας.Με μόνο όπλο την πίστη μας και επιχείρημα την γενναιοδωρία του.Ανθρωπάκια που μας έχουν κρύψει τον ήλιο και ευχόμαστε να γυρίσει ο τροχός που σκεπάζει τα όνειρα μας.Ανθρωπάκι μου,κανείς και καμιά ζωή δεν σου χρωστάει τίποτα και ποτέ δεν σου χρωστούσε.Ο θεός γέρασε και πλέον δεν βλέπει τις αδικίες και ο τροχός δεν πρόκειται ποτέ να γυρίσει μόνος του.Εμείς χρωστάμε στη ζωή μας,εμείς θα πνίξουμε τις αδικίες και εμείς θα κινήσουμε τον τροχό για να δούμε τον ήλιο.Για να επιστραφούν τα δανεικά της χρεοκοπημένης ζωής μας πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας,να σηκώσουμε το βάρος τους και πριν είναι αργά να παίξουμε τα ρέστα μας.Με προσευχές και μοιρολατρίες η παρτίδα δεν γυρίζει.Το αύριο που γουστάρεις δεν το αγοράζεις και δεν σου το προσφέρουν σωτήρες και θεοί.Το φτιάχνεις μόνος σου..